Στον προθάλαμο της κεντρικής πολιτικής σκηνής

Posted on 2 Οκτωβρίου, 2009. Filed under: Οικολογικά |

Το ποδήλατο δεν κάνει θόρυβο, δεν ρυπαίνει, δεν ενοχλεί, δεν είναι επικίνδυνο για τους άλλους παρά μόνο -σε ελληνικές οδικές συνθήκες- για τον οδηγό του. Ο Νίκος Χρυσόγελος, ο 50άρης χημικός και επικεφαλής των Οικολόγων-Πράσινων είναι από τους πρώτους συνεπείς ποδηλάτες της Αθήνας. Ηδη από το 1984-85, όταν από την οδό Ισαύρων στη Νεάπολη στα γραφεία της τότε «Εναλλακτικής Κίνησης Οικολόγων» ξεκινούσε το πείραμα που, δύο δεκαετίες μετά, φέρνει τους Οικολόγους στον προθάλαμο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.

Οπως και τότε, έτσι και σήμερα οι Οικολόγοι διατηρούν ως κόρη οφθαλμού αυτό που πιστεύουν ότι τους διαφοροποιεί από τα συμβατικά πολιτικά κόμματα: Απεχθάνονται την κομματική γραφειοκρατία και επιμένουν σε ένα οργανωτικό σχήμα μιας μάλλον χαλαρής ομοσπονδίας οργανώσεων απ’ όλη την Ελλάδα. Αλλωστε, αυτό τους έσωσε στα άνυδρα χρόνια μετά την εκλογή (1989) της Μαρίνας Δίζη. Ο Νίκος Χρυσόγελος -μεταξύ άλλων- επέμενε τότε και επιμένει και σήμερα πως ένα δίκτυο τοπικών οργανώσεων είναι το καταλληλότερο σχήμα για ένα πράσινο κόμμα αφού δεν απαιτεί πόρους (και εξαρτήσεις) και επιτρέπει μεγάλα περιθώρια ελευθερίας στα μέλη του. Στο πλαίσιο αυτό, κατά κάποιο τρόπο «μοιράστηκε» η μάχη των ευρωεκλογών και η μάχη των εθνικών εκλογών. Η παλαιότερη και ίσως μαζικότερη οργάνωση, η «Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης» με τον Μιχάλη Τρεμόπουλο είχε την (τιμητική) πρωτοκαθεδρία τον Ιούνιο, ο Νίκος Χρυσόγελος (και η «Μεσόγειος sos») την ευθύνη για τις 4 Οκτωβρίου – παρότι και στις δύο αναμετρήσεις υπήρξε συστράτευση όλων.

Πολυσυλλεκτικότητα

Το πρόσφατο ντιμπέιτ και τα άλλα δώρα της τηλεοπτικής κάλυψης βοήθησαν πολύ να αναδειχθεί το ιδιαίτερο προφίλ των Οικολόγων-Πράσινων. Ο πολιτικός λόγος του Νίκου Χρυσόγελου, όπως έλεγε γνωστός παράγοντας από τον χώρο των δημοσκοπήσεων, αποδείχθηκε μεγάλο πλεονέκτημα: «Ο Χρυσόγελος μίλησε με γλώσσα και έννοιες που χρησιμοποιεί ο καθημερινός άνθρωπος. Λιτός, απλός και ευγενής επηρέασε σημαντικά ψηφοφόρους από το σύνολο του πολιτικού φάσματος. Αυτή η πολυσυλλεκτικότητα των οικολόγων καταγράφηκε έντονα στις δημοσκοπήσεις» επιτρέποντάς τους την αισιοδοξία για τα αποτελέσματα της κάλπης.

Πού είναι σήμερα ο πήχυς; «Μα στις 230.000 ψήφους» θα απαντήσουν στελέχη τους και «στην είσοδο στη Βουλή 8-10 πράσινων βουλευτών». Πόσο εφικτό είναι αυτό; Οι ίδιοι εκτιμούν ότι η κοινοβουλευτική επιτυχία τους απέχει μόλις 5.000-7.000 ψήφους.

Και αν πριν από 25 χρόνια δεν είχαν και πολλά επιχειρήματα να δικαιολογήσουν την εκλογική τους κάθοδο -με εξαίρεση τις πολιτικές επιτυχίες των Γερμανών Πρασίνων- σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η δροσιά του ακτιβισμού εκείνων των χρόνων συνοδεύεται σήμερα από την επαγγελματική υπευθυνότητα πολλών στελεχών τους. Ισως δεν είναι γνωστό ότι σημαντικές επιχειρήσεις της λεγόμενης «πράσινης αγοράς» αναπτύχθηκαν από στελέχη εκείνης της εποχής. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΔΗΩ – εταιρεία πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων καθώς και επιχειρήσεις εξειδικευμένων μελετών).

Μεγάλη ανανέωση καταγράφεται και σε επίπεδο προσώπων. Η εποχή κατά την οποία οι εκλογικοί τους συνδυασμοί καταρτίζονταν από φίλους και συγγενείς έχει περάσει.

Ενα νέο ταξίδι

Το πάθημα του 1989 με τη Μαρίνα Δίζη έγινε μάθημα και σήμερα στους πράσινους υποψήφιους συμπεριλαμβάνονται πολίτες όπως η Κάτια Λεμπέση (των εκδόσεων ΚΕΔΡΟΣ), η Λένα Μυριβήλη (διδάσκει στο πανεπιστήμιο Αιγαίου), η Μαργαρίτα Καραβασίλη (επικεφαλής των επιθεωρητών περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ – εξεδιώχθη για το θέμα του Ασωπού από τον κ. Γ. Σουφλιά), ο Νάσος Κόκκινος από τους καλύτερους νέους επιστήμονες σε θέματα αστικών συγκοινωνιών. Μαζί τους, η γιατρός Μαρία Καλλή με διεθνώς προβεβλημένη καριέρα σε θέματα προσφύγων (και βασανισμών), ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Ηλίας Κατσούλης, ο Τάσος Κρομμύδας (ειδικός σε θέματα οικονομίας Περιβάλλοντος) και άλλοι.

Στις 11 Οκτωβρίου στη Σουηδία οι Ελληνες Οικολόγοι Πράσινοι θα έχουν την τιμητική τους. Ως επίτιμοι προσκεκλημένοι του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Πράσινων Κομμάτων (εκπροσωπούνται 32 κόμματα) θα μιλήσουν για το «ελληνικό θαύμα»: Για το πώς κατάφεραν να βγουν από την πολιτική αφάνεια και να διεκδικήσουν σημαντικό κομμάτι των Ελλήνων ψηφοφόρων.

Αν το ταξίδι συνοδευτεί κι από το πολυπόθητο ποσοστό εκλογής ακόμη καλύτερα… Κι αν όχι, όπως έλεγε κι ο Νίκος Χρυσόγελος, «εμείς στις 5 Οκτωβρίου θα είμαστε πάλι στις μικρές αλλά ζωντανές οργανώσεις μας σ’ όλη την Ελλάδα».

Τελικά, ίσως η σημαντικότερη επιτυχία τους είναι ότι έδωσαν μία ακόμη επιλογή στον Ελληνα ψηφοφόρο. Κι ως γνωστόν οι επιλογές που δεν αποκλείουν ψηφοφόρους αλλά συσπειρώνουν σε κοινές δράσεις είναι βασικό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας.