Κρατική περιουσία
Δικαιοσύνην μάθετε…
ΣΤΑΣΕΙΣ. Tου Παντελη Μπουκαλα, Η Καθημερινή, Tετάρτη, 15 Oκτωβρίου 2008
«Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης»… Ναι, τον έχουμε ακούσει αρκετές φορές το λόγο του Ησαΐα. Αν μάλιστα τυχαίνει να είμαστε ιερωμένοι και μοναχοί, όχι απλώς τον έχουμε ακούσει αλλά τον έχουμε πει και σε άλλους, προτρέποντάς τους να τον ενστερνιστούν. Κι αν είμαστε δικαστικοί, βλέπουμε κάθε μέρα εικονισμένο τον Χριστό, τον «ήλιο της δικαιοσύνης», να μας επιτηρεί. Αλλά βέβαια, αν η συνείδησή σου δεν έχει πάρει τις αποφάσεις της, καμιά πιθανότητα δεν υπάρχει να την επηρεάσουν λόγοι προφητών, μοναχικά σχήματα, εικόνες και όρκοι. Και την παραίτηση των δύο εισαγγελέων που διενεργούσαν την προανάκριση για το Βατοπέδιο την επέβαλε η συνείδησή τους, εκείνο το «όριο αλλοτρίωσης» που έχουμε όλοι μέσα μας, αλλά επειδή έχει μεγάλο κόπο και πολλούς κινδύνους, δεν το θυμόμαστε πάντοτε.
Οι λόγοι της διπλής παραίτησης (και μάλιστα από το δικαστικό σώμα, όχι από μια υπόθεση) είναι αυτονόητοι για το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι ένα σκάνδαλο με τέτοιο μέγεθος και τόσες πτυχές, όπως οι «αγοραπωλησίες» του Βατοπεδίου, έλαβε χώρα κατά τύχη ή επειδή κάποιοι δευτεροκλασάτοι γραφειοκράτες ενέδωσαν στον πειρασμό ή έδωσαν πίστη στον «καλό άνθρωπο του Θεού». Χωρίς σχεδιασμό (θεόπνευστο ή μαμωνόπνευστο), χωρίς υψηλή εποπτεία, χωρίς την εθελοτυφλία (τουλάχιστον…) ανθρώπων που μπορεί να δώσουν εντολές σε δευτεροκλασάτους γραφειοκράτες, χωρίς πολιτική ευθύνη εν ολίγοις, δεν είναι δυνατόν να ανταλλάξεις με πάνω από 260 λαχταριστά οικόπεδα του Δημοσίου μια λίμνη που δεν είναι καν δική σου και η οποία χαρακτηρίστηκε από το 1996 μη μεταβιβάσιμος βιότοπος.
Εντάξει, να αποδεχτούμε ότι οι μοναχοί έχουν τη θαυματουργική ικανότητα να πολλαπλασιάζουν μια λίμνη και να ανταλλάσσουν όχι το 100% της έκτασής της, αλλά το… 108%. Αφού ο κ. Εφραίμ αυτοσυστήθηκε σαν νέος εσταυρωμένος Χριστός θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι έχει τη χάρη να πολλαπλασιάζει τα στρέμματα, όπως ο Χριστός τους άρτους και τα ψάρια. Πρέπει όμως να βρεθούν και κάποιοι πρόθυμοι (ή εντεταλμένοι) να αποδεχτούν ότι το 100% άνετα γίνεται 108%. Και πρέπει να αποδεχτούν επίσης ότι ένα μοναστήρι θεμελιώνει ιδιοκτησιακό δικαίωμα πάνω σε σαθρά βυζαντινά χρυσόβουλα και φιρμάνια της Τουρκοκρατίας.
Τα θεμέλια της κυβέρνησης πάντως αποσαθρώνονται ραγδαία. Και χρειάζονται πάμπολλα θαύματα για να βγει δίχως τραύματα από το πεδίο με τα αγκαθωτά βάτα όπου πήγε κι έπεσε απ’ την πολλή της σιγουριά πως έγινε πια καθεστώς και τίποτε δεν την απειλεί. Οσοι έλεγαν να «πάμε στον εισαγγελέα», τι θα πράξουν τώρα;
Read Full Post | Make a Comment ( None so far )Ανήκει σε όλους, άρα δεν έχει αξία
Tης Τασουλας Καραϊσκακη, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Παρασκευή, 3 Oκτωβρίου 2008
Το ότι η πολιτεία δεν ενδιαφέρεται να περιφρουρήσει τη δημόσια περιουσία αποδεικνύεται από τα 3,5 εκατ. στρέμματα καταπατημένων δημόσιων δασικών κτημάτων αξίας άνω των 10 δισ. ευρώ, από τις σκανδαλώδεις παραχωρήσεις αιγιαλού σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, από την «ενδοτικότητά» της σε κάθε λογής διεκδικήσεις. Η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα, όχι μόνο γιατί -για άλλη μια φορά- το κράτος παραιτήθηκε από γη με αμφισβητούμενους τίτλους ιδιοκτησίας, αλλά και γιατί πήρε (δικό της) άχυρο και έδωσε (δικό της) χρυσάφι. Δεν θέλησε να αναγνωρίσει κανένα κυριαρχικό της δικαίωμα, δεν έδωσε καμιά μάχη. Ενδεικτικά αυτής της νοοτροπίας είναι όσα αποκάλυψε στους εισαγγελείς που ερευνούν την υπόθεση ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιάννης Δραγασάκης. Οτι το υπουργείο Οικονομικών πλήρωνε στη Μονή νοίκι για τους ψαράδες που ψάρευαν στη λιμνοθάλασσα, με την τελευταία χρηματική εντολή να εκδίδεται μετά την επονείδιστη ανταλλαγή. Πριν φυσικά ξεσπάσει το σκάνδαλο. Ωστόσο, ένα σκάνδαλο, οι βάσεις του οποίου ήταν γνωστές από καιρό στην κοινή γνώμη, αλλά υποεκτιμημένες -εις μάτην ωρύονταν ενεργοί παράγοντες και πολίτες σε Ξάνθη και Χαλκιδική (διαδηλωτές είχαν συλληφθεί ουκ ολίγες φορές στον παρελθόν σε διαμαρτυρίες για τη Βιστωνίδα στα όρια του Αθω). Δεν ίδρωνε το αυτί κανενός.
Η δημόσια γη για τους κρατούντες αποτελεί «φτηνή πρώτη ύλη» με την οποία «αγοράζουν» υποστηρικτές, ψηφοφόρους, πολιτική ισχύ, κυβερνητική μακροημέρευση. Δεν ολιγωρούν, συνειδητά την ανταλλάσσουν. Στην προκειμένη περίπτωση, ποιο ήταν το αντάλλαγμα; Γιατί, δυο κόμματα εξουσίας, δυο διαφορετικές κυβερνήσεις, προσέφεραν ένα «δώρο» τέτοιου μεγέθους; Τι είχαν να κερδίσουν; Μπορεί όλα αυτά να έγιναν χωρίς πολιτική εντολή, από άγνοια, βλακεία ή απληστία των γνωμοδοτικών κρατικών οργάνων; Τι προτίθεται να κάνει τώρα η κυβέρνηση; Θα αδράξει την ευκαιρία για μια (ομολογουμένως ηρωική) ανατροπή της κατάστασης, για το επόμενο βήμα μετά το πάγωμα των διοικητικών πράξεων, για εκείνη τη νομική διέξοδο που θα επιτρέψει την επιστροφή των εκτάσεων στο ελληνικό κράτος και την αποζημίωση όσων εθίγησαν;
Γεγονός πάντως παραμένει ότι και στη Μονή Βατοπεδίου δεν έγινε κάτι που δεν συνηθίζεται. Πόσες φορές δεν έχει πουλήσει το κράτος καταπατημένα δημόσια κτήματα ή πακέτα μετοχών που κατείχε (σε ΟΠΑΠ, ΟΛΠ, ΔΕΗ, Εθνική Τράπεζα) για να καλύψει τις τρύπες του προϋπολογισμού; Μόνο που αυτή τη φορά, αντί να εκποιήσει, για παράδειγμα τα οικόπεδα στην Καρδία, στο Ολυμπιακό χωριό και στις Αχαρνές σε τρίτους, σχεδόν τα «χάρισε» στη Μονή Βατοπεδίου, που τα χρυσοπούλησε για λογαριασμό της.
Το ελληνικό δημόσιο δεν «πονά» την εθνική γη. Απόδειξη, κανείς δεν γνωρίζει πόσα ακριβώς είναι τα δημόσια κτήματα. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στη διαχείρισή τους είναι το γεγονός ότι 1.157.700 σελίδες από τις 2.726.000 του χάρτινου αρχείου του υπ. Οικονομικών (τίτλοι ιδιοκτησίας, συμβόλαια παραχώρησης, εκμίσθωσης κ.ά.) είναι φθαρμένες. Το 50% και πλέον των εθνικών γαιών, που περιήλθαν με τη συνθήκη του Λονδίνου (1827) στο ελληνικό από το τουρκικό δημόσιο, είναι άγνωστες στο ελληνικό κράτος αφού ποτέ δεν καταγράφηκαν. Τα καταγεγραμμένα ακίνητα ανέρχονται σε 21.635.096 στρ. Το μεγαλύτερο μέρος τους είναι καταπατημένο. Μόνο στην Ανατολική Αττική εκτιμάται ότι έχουν καταπατηθεί 2.500 καταγεγραμμένα ακίνητα.
Τι δικαιώματα έχει προβάλλει ποτέ το δημόσιο; Και αν η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου κερδηθεί, τι θα γίνει με τις χιλιάδες άλλες που εκκρεμούν;
Read Full Post | Make a Comment ( None so far )
ΑΠΟΨΕΙΣ 